Sorry, langt um liðið.

Hvernig byrjaði þetta ar ?

Ju, með fyrsta januar. Þa borðaði eg örugglega hangikjet (sem eg man ekki eftir) og það var fint.

Svo kom februar og þa varð eg 26 ara og jafn glæsilegur og aður.

Mars. Ja þa varð Gauji 26 ara lika og það var fint.

April. Það var fint lika. Það var eiginlega rosalega gaman. Þa fæddist Maria. Þa varð eg faðir. Eg var auðvitað faðir aður, en svona fosturfaðir (þo eg kynni mig sem faðir alltaf enda er Alicja jafn mikil dottir min og Maria). En ja, eg varð pabbi. Það var rosa flott.

Mai. Þa foru Ania og dætur minar burt fra Islandi til Pollands (hei, þið fordomafullu, þa lanaðu þær okkur 200 milljonir dollara(eða svona polska rikið)). Eg beið fram til 22.juni að mig minnir, þa for eg ut og hitti tær, tað voru miklir fagnaðarfundir.

Juni. Þa for eg i endalaust marga göngutura. Svo borðaði eg mjög mikið af kjukling.

Juli. Þa for eg i endalaust marga göngutura. Svo borðaði eg mjög mikið af kjukling.

Agust. Þa gerðist það. Gauji kom, mamma og pabbi komu ut. Eg for i endalaust marga göngutura. Svo borðaði eg mjög mikið af kjukling. Svo gifti eg mig. Það var fint, enda um að ræða einstaklega frabæra mömmu barnanna minna.

September. Þa kom eg heim, eða rett aður en September byrjaði. Þa for eg að vinna.

Oktober. Þa for islenska rikið a hausinn, en alþjoðagjaldeyrissjoðurinn kom okkur til bjargar.

November. Hann var leiðinlegur að stærstum hluta. Maria fekk sina fyrstu tönn og það var skemmtilegt.

Desember. Það var fint. Hann var skemmtilegur. Hamborgarahryggurinn var perfect hja karluglunni.

Þa er það buið.

Bless bless og gleðilegt nytt ar.

Bless bless

Þá er maður búinn að hnoða í Spesíurnar sem fá að bíða í kæli yfir nóttina. Almenn ánægja er á heimilinu með baksturshneigð mína, enda kemur hún öllum vel.

Annars var ég svo stálheppinn að fá um daginn alla Dagvaktina inn á flakkarann minn (sem btw er jafn nauðsynlegt að eiga og sólin er fyrir gróðurinn). Ég verð að segja að þessi sería er vægast sagt léleg, a.m.k. hvernig var búið að tala þetta rusl upp. Það eru nokkur atriði í 11 þáttum sem í besta falli er hægt að brosa útaf. Þannig að vonbrigðin voru mikil, því ég lagði töluverða vinnu á mig við að horfa á þetta, það fóru tvær nætur í röð í þetta ónauðsynlega sjónvarpsgláp. Þetta virðist vera vandi margra sem framleiða eða leikstýra íslenskum þáttum/bíómyndum. Byrjunin lofar góðu oft á tíðum en svo hríðfellur botninn úr því svona í kringum "hálfleik".

Já, annað, yfir dagvaktarglápinu mínu innbyrti ég óhemju mikið af laufabrauði. Ég komst að því núna í dag, og lítur allt út fyrir það að ég þurfi að stóla á Jón Ásgeir vin minn með að útvega mér 30-40 kökur til viðbótar. Lagerstaðan af kökunum hefur sumsagt rýrnað um rúmlega 50% á örfáum dögum.

María litla er farin að taka tennur. Það er fínt, hún finnur varla fyrir því, enda hefur hún augljóslega sársaukaþolið frá karli föður sínum, en hann er einkar harður nagli sem kallar ekki allt ömmu sína. María tók þann pól reyndar í hæðinni fljótlega eftir að við komum að utan, að taka bara daginn snemma. Það er auðvitað margt jákvætt við það, við náum t.d. fréttatímum og veðurfréttum á undan sennilega flestum öðrum. Stundum meira að segja getum við hlustað á 1 dags gamla þætti á bylgjunni, einmitt á bylgjunni. Þannig að maður er farinn að haga sér líkt og um áttrætt gamalmenni væri að ræða, farinn í rúmið (utan við þetta heimskulega dagvaktarmaraþon) eftir 22-fréttir. Það er fínt þegar maður hefur vanist því.

Þar sem ég er með tölvuna, sé ég út á pallinn hjá mér og fyrir u.þ.b. 2 vikum síðan féll gamla kolagrillið mitt með miklum tilþrifum í vonskuveðri hérna á víkinni. Þeir sem búa annarsstaðar (lesist Reykjavík) vita ekki hvernig vonskuveður er á húsavík. En grillið féll með þeim afleiðingum að tæp kíló af kolum féllu úr grillinu og liggja svona í og við grillið. Ég ætlaði mér alltaf í næsta logni að taka kolin og þrífa í kringum grillið en framtakssemin hjá manni er slík að ég glápi núna á kolin sem mér sýnist hafa það bara nokkuð gott þarna.

En jæja, restin af fjölskyldumeðlimum líklega á leiðinni heim og best að skella fiskréttnum í ofninn.

Ég hef ekki hugmynd um hvar þetta endar eiginlega. Ég held að Ingibjörg Sólrún sé sá stjórnmálamaður sem fylgir hvað minnst sinni eigin sannfæringu. Þegar búið er að koma þeim skilaboðum áleiðis til kjararáðs um lækkun launa hjá ráðherrum og þingmönnum m.a. þá poppar utanríkisráðherrafrúin upp og ræður manneskju í ráðuneytið. Ástæðan.

„Ég taldi mjög mikilvægt að þessi skrifstofa yrði til og það fengist betra utanumhald um yfirstjórnina í ráðuneytinu af því að hún er svo góð vinkona mín" (feitletrunin eru mín orð) Umrædd kona er Kristín Árnadóttir sem er eflaust, eins og Birkir kom inn á, vænsta kona.

En þannig er það bara. Utanumhald um yfirstjórnina í ráðuneytinu blablabla þvílík hneisa. Þetta var hárrétt hjá Birki Jón að koma fram með og nauðsynlegt að svona mál fái að líta dagsljósið, því hver var það sem gaulaði mest, þegar verið var að kynna nýja sendiherra t.d. á vegum ráðuneytisins, á meðan samfylkingin var í stjórnarandstöðu. Jú, Ingibjörg Sólrún Gísladóttir. Ég held að pólitískum ferli Ingibjargar ljúki snemma, hún verður í vinnu á alþingi næsta kjörtímabil en þá lýkur hún störfum. Hún hefur t.d. lagt á það mikinn þrýsting að Davíð fari úr seðlabankanum, reyndar ásamt 90% annarra ráðherra og þingmanna flokksins því sá banki sé rúin trausti. Hvernig væri nú fyrir hana að byrja bara á sínum efnahagsráðgjafa (eða a.m.k. þannig var hann kynntur á sínum tíma fyrir hönd flokksins) Jóni Sigurðssyni.

Um það leyti sem bankarnir okkar voru þjóðnýttir þá hafði Ingibjörg Sólrún mestar áhyggjur af því hvort þjóðin kæmist inn í Öryggisráð SÞ. Fólk var nokkuð bjartsýnt með árangur við inngöngu, og kosningastjóri framboðsins (sem væri gott að vita hvað hefði kostað okkur, þ.e. framboðið sjálft) var engin önnur en Kristín Árnadóttir. Úrslitin myndu ráðast á örfáum atkvæðum, en tilefni var þó til töluverðar bjartsýni. Til þess að hafa komist þar inn hefðum við þurft 128 atkvæði. Niðurstaðan. 87 atkvæði og hlegið var af okkur um víða veröld fyrir þennan rembing okkar, sem við vorum þó svo bjartsýn með.

Liverpool sigraði Marseille í gærkvöldi í grútleiðinlegum knattspyrnuleik 1-0 með marki frá Gerrard. Skyldusigur og komnir áfram upp úr riðlinum.

	Fetar í fótspor Davíðs
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Var að sjá það í fréttum að Evander Holyfield (sá sem Tyson beit eyrað af) ætlar sér að verða elsti meistari í boxi (eflaust í þungavigt).

Hann ætlar sér sumsagt að mæta rússa í lokaleik sínum. Ég ætla að spá rússanum mjög sannfærandi sigri í þessum slag enda rússinn enginn smásmíði, auk þess að vera 11 árum yngri en hinn 46 ára gamli Holyfield.

Annars er frekar lítið að frétta. Jólahátíðin handan hornsins og Alicja strax byrjuð að ákveða hvað hún ætlar að gefa jólasveinunum að gjöf þegar þeir einmitt birtast með sínar gjafir í skófatnað barnanna. Alicja nefndi einmitt við mig í dag að hún hafi séð Grýlu. Hún hafi verið í Kaskó.

Það er auðvitað ekki hægt að komast hjá því að fylgjast með fréttum í dag af hörmulegri stöðu íslands.

Ég held, eftir að hafa hlustað á pólitíkusa, embættismenn og aðra áhrifamenn í íslenskri pólitík og viðskiptalífi að það sé alveg óhætt að byggja fangelsi og senda stóran part af þeim þangað inn. Það virðist akkúrat enginn bera nokkra einustu ábyrgð.

Svo eru Guðni og Bjarni báðir búnir að segja af sér þingmennsku fyrir framsókn. Ég held að þetta sé ákaflega gott fyrir flokkinn. Nú þarf Valgerður að hugsa sinn gang til þess að flokkurinn fái þá endurnýjun sem hann þarfnast vegna þess að frúin frá Lómatjörn spilaði heldur betur stóra rullu í útrásinni. 

Svo hefur Árni M. Matthiesen íhugað afsögn en taldi ekki þörf á því. Hann einmitt, ásamt ráðuneytisstjóra held ég, Baldri Guðlaugssyni sátu fund með Allistair Darling örfáum dögum áður en Landsbankinn var tekinn yfir af ríkinu. Á milli þess seldi Baldur bréf sem hann átti í bankanum. Árni svaraði því til að hann vissi ekki að Baldur hafi átt þessi bréf. Þetta eru frábærar fréttir og mikill léttir að fá þetta á hreint, enda trúum við þessu alveg. 

Man eftir fyrstu samskiptum mínum við konuna. Ég hef nú áður komið inn á þetta og finnst jafnvel skemmtilegra að koma inn á það núna. En ætli það séu ekki rétt um 2 og 1/2 ár síðan hinn frægi amor dúndraði örvum sínum niður í mitt litla hjarta, því allt í einu var ég staddur þarna, í blokkinni, fullur og umvafinn fólki að erlendum uppruna, ásamt Einari Gesti.

Á þessum tíma slefaði maður yfir þessum útrásarvíkingum, nenni ekki að nafngreina einhverja sérstaklega en fólk veit alveg við hverja ég á við. Það leið 1/2 ár þar til ég var kominn út, um áramótin 2006/7. Þar valsaði maður um, vopnaður gullvisakortinu sínu og til í slaginn, áfengið kostaði ekki neitt á íslenskan peningamælikvarða og ættingjar og vinir konunnar komu heim til þess að berja þennan þybbna náunga augum og þarna var hann, sitjandi með í vörinni að drekka kók. Á þessum tíma nákvæmlega hefur mér örugglega liðið ekkert ósvipað og þessir útrásarvíkingar okkar undanfarin ár.

Svo fór maður í heimsókn til aldraðra frænkna Aniu, því sökum heilsuleysis sáu þær sér ekki fært að mæta heim og horfa á mig. Upptökur frá gömlum ræðum Jóhannesar Páls Páfa voru jafnvel settar á pásu og þar sat maður, á meðan gömlu konurnar muldruðu sín á milli, á gríðarlega hraðri pólsku. Svo leit maður í áttina til þeirra á leifturhraða og þær svona stoppuðu, en brostu svona aðdáunaraugum til mín. Þarna var ég líka með í vörinni. En ég brosti til baka til þeirra, enda góðlegar, feitlagnar gamlar konur sem buðu upp á kaffi og með því.

Svo komum við heim og vinir Aniu, af sama erlenda upprunanum komu hingað við í heimsókn, og m.a. til að fá útskýringar hjá mér hvers vegna þessir bankar t.d. væru svona ofboðslega rosalega ótrúlega frábærir. Það hefur komið fyrir (kannski 3-4x) að í sófanum hérna heima hafa pólverjar setið á meðan ég hef reynt að útskýra þessi mál fyrir þeim, þ.e. hversu ótrúlega klárir sumir menn eru. Þarna var ég að tala um okkar bestu menn, útrásarvíkingana. Bankakerfið okkar væri svo stöðugt að ekkert gæti haggað jafn tryggu bankakerfi. Á meðan á þessum útskýringum stóð horfðu þeir svipuðum augum á mig og gömlu konurnar í póllandi, svona allt að því "öfundaraugum" yfir því að ég skuli vera íslendingur og það hversu frábært það hlyti bara að vera.

Úppsí...9.nóvember 2008

Núna eru breyttir tímar. Það berast mjög reglulega símtöl að utan og spurningar eru svohljóðandi "Er það rétt að ekki er hægt að taka peninga út úr bönkum þarna" "Eru matvöruverslanir að verða tómar" "Ætliði ekki bara að fara drífa ykkur heim (til póllands)".

Svo núna, þegar sömu gesti bar að garði hér fyrir 1 - 1 og hálfu ári síðan eins og ég nefndi áður, koma þá svona læðist maður með veggjum inn á sínu eigin heimili. Ég hef fundið einn mjög áþreifanlegan mun á stöðunni núna gagnvart pólverjum m.v. áður. Það eru ferðirnar inn á akureyri.

Á þeim tíma, líkt og nú á dögum hef ég gert mér ferðir fyrir pólverja inn á akureyri. Ef þeir t.d. hafa þurft að nýta sér læknisþjónustu eða eru að fara í flug suður, eða til Köben hef ég svarað kallinu í 99% tilvika og skotið þeim inneftir. Hérna áður fyrr voru þeir ekkert mikið að spá í að borga fyrir farið, með t.d. bensínstyrk. Það kom þó fyrir að þeir laumuðu til mín 2-3.000.- kalli fyrir ómakið, sem var bara fínt og sanngjarnt. Núna hinsvegar er það þannig að þeir eiga erfiðara með það en áður að spyrjast fyrir um hvort ég sé klár. Ég er nú alltaf klár, en núna eru þeir búnir að dobbla upphæðina, komnir kannski upp í 5-6.000.- kall og meira að segja í einni ferðinni voru mér réttir tveir 5.000 þúsund króna seðlar og ég leit í augu viðkomandi og fékk til baka svona samúðaraugnaráð.